Για πρώτη φορά ο Πέτρος Κωστόπουλος δίνει την απάντηση του για όλα γράφτηκαν και ειπώθηκαν σχετικά με την... σύλληψη του αλλά και πώς έζησε ο ίδιος αυτή τη περιπέτεια.



«Τελικά δεν το έζησα και τόσο τραγικά γιατί βγήκαν και πολλοί και γνωστοί και μίλησαν καλά για μένα. Δεν είναι τόσο κανιβαλιστικό, από αυτούς τουλάχιστον που με ενδιαφέρουν.

Οποιοσδήποτε άνθρωπος εκτεθεί με αυτόν τον τρόπo στα media αισθάνεται άβολα. Παρά το γεγονός ότι δεν μου φαίνεται, είμαι πολύ ντροπαλός κι έχω μεγάλο κόμπλεξ με την τιμή μου. Για αυτό πήγα κι έδωσα τα σπίτια μου από κόμπλεξ. Θα μπορούσα να έχω σπίτια να μην με κυνηγάει κανείς. Να έχω κλείσει τα μαγαζιά έναν χρόνο νωρίτερα, αλλά από κόμπλεξ και μούρη δεν το έκανα. Και από πάνω τα ακούω κιόλας. Τότε μπορώ να σκοτώσω άνθρωπο.

Εκείνη τη στιγμή ήμουν ανάμεσα στο να βρίσω κανέναν και να πω «έλα εσύ στη θέση μου», και στην κόντρα να βγω descent και όχι δραματικός. Δεν είναι εύκολο. Δεν κάνω τον μάγκα αλλά είναι δύσκολο», εξομολογείται στο περιοδικό You και συνεχίζει: «Όταν ένας άνθρωπος πληρώνει ότι έχει και δεν έχει και μένουν κάποια απόνερα της πτώχευσης γιατί κυνηγάς αυτόν και δεν κυνηγάς κάποιον με πολλά; Είναι ηθικό όλο αυτό που συμβαίνει με τον Γαβαλά που κάθε τόσο πετάγεται μέχρι τα δικαστήρια; Ε, τότε να κάνουμε τη ΓΑΔΑ τηλεόραση.

Όλο αυτό είναι ένας καρκίνος», λέει ενώ καταλήγει μιλώντας για το πώς αισθάνθηκε που επέστρεψε μετά την ΓΑΔΑ στην τηλεόραση. «Το προσωπείο το βάζω καθημερινά εδώ και τρία χρόνια, δεν το έβαλα μόνο σήμερα. Στην αρχή υπάρχει η θλίψη, μετά η αποδοχή και τέλος η κατάθλιψη. Φαλίρισα, δεν μου έμεινε τίποτα. 32 χρόνια δουλειάς έκαναν φτερά... Τι άλλο να πάθω δηλαδή. Τον άφησαν λέει, να μένει στο σπίτι του.

Ναι, όταν ήρθαν να μου τα πάρουν όλα έκανα ένα deal με την τράπεζα να κρατήσω το σπίτι μου για 4 χρόνια μέχρι να φύγουν τα παιδιά μου για να σπουδάσουν. Αυτή είναι η αλήθεια». Όσο για τους απλήρωτους εργαζόμενους; «Χάθηκαν τόσα πράγματα στην εταιρεία . Είχα πει τότε να πουληθεί το «Down Town» και το «ΟΚ» σε ανθρώπους γνωστούς που ήθελαν τα έντυπα και τα χρήματα να πήγαιναν στους εργαζομένους, 200 με 300 χιλιάρικα θα ήταν. Μπήκαν στη μέση οι δικηγόροι και είπαν «όχι». Και τους είχαν προειδοποιήσει ότι σε 2-3 χρόνια δεν θα αξίζουν τίποτα».




Πηγή: gossip-tv.gr