Σύμφωνα με τα ευρήματα μιας νέας μελέτης, η απώλεια βάρους παίζει σημαντικό ρόλο στην αύξηση των χαμηλών επιπέδων τεστοστερόνης.




Το άρθρο επιμελήθηκε ο Παναγιώτης Δαλαμαρίνης, Βιολόγος, επιστημονικός συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών www.andrologia.gr
Στη μελέτη συμμετείχαν 900 υπέρβαροι, μεσήλικες άνδρες, σε προδιαβητική κατάσταση και μέση ηλικία τα 54 έτη. Ως προδιαβητική , ονομάζεται η κατάσταση κατά την οποία το σάκχαρο του αίματος είναι πάνω από τα φυσιολογικά όρια, άλλα όχι τόσο αυξημένο , ώστε να τεθεί η διάγνωση του διαβήτη τύπου ΙΙ.

Οι άνδρες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες με τυχαίο τρόπο. Στην πρώτη ομάδα χορηγήθηκε ένα φάρμακο για την αντιμετώπιση του διαβήτη, η μετφορμίνη, στη δεύτερη εικονικό φάρμακο (placebo) και στην τρίτη δόθηκαν οδηγίες για την αλλαγή του τρόπου ζωής. Οι οδηγίες αυτές συνιστούσαν την τακτική φυσική άσκηση, με εβδομαδιαία διάρκεια 150 λεπτών και αλλαγή στις διατροφικές συνήθεις ούτως ώστε να επιτευχθεί η μειωμένη πρόσληψη λιπαρών και θερμίδων. Οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα τεστοστερόνης σε όλους τους άνδρες και αξιολόγησαν ως χαμηλά, αυτά που ήταν κάτω από 300 ngr/dl αίματος.

Στις δύο πρώτες ομάδες, ένα χρόνο μετά τη έναρξη της μελέτης, οι διαφορές στα επίπεδα τεστοστερόνης δεν ήταν σημαντικές.

Στην ομάδα όμως της αλλαγής του τρόπου ζωής μετά από ένα χρόνο, οι μισοί από τους άνδρες που είχαν χαμηλή τεστοστερόνη επανήλθαν σε φυσιολογικά επίπεδα.

Πιο συγκεκριμένα, το 20% των ανδρών, είχε χαμηλή τεστοστερόνη στην αρχή της μελέτης και μετά από ένα χρόνο το παραπάνω ποσοστό έπεσε στο 11%.Η αλλαγή του τρόπου ζωής και η μέση μείωση βάρους κατά 17 λίβρες (7,65 κιλά) επέφερε παράλληλα μέση αύξηση κατά 15% των επιπέδων τεστοστερόνης.

Μείωση βάρους επιτεύχθηκε και στην ομάδα της μετφορμίνης, με μέση τιμή όμως, μόλις τις 6 λίβρες (2,7κιλά).

Τα ευρήματα αυτά ενθαρρύνουν τους ειδικούς, να μη χορηγούν απευθείας θεραπεία με τεστοστερόνη στους υπέρβαρους άνδρες, αλλά να συστήνουν καταρχάς την απώλεια βάρους με τη βοήθεια της σωστής διατροφής και της φυσικής άσκησης. Η απώλεια βάρους, φαίνεται πως όχι μόνο μειώνει το κίνδυνο εξέλιξης της προδιαβητικής κατάστασης σε διαβήτη, αλλά ταυτόχρονα ενισχύει την παραγωγή τεστοστερόνης.




Πηγή: