Ο ουρανός, μαζί με τις φωτεινές ενδείξεις που φιλοξενεί, αποτελούσε αντικείμενο μελέτης εδώ και αρκετές χιλιετίες. Ανα καιρούς αρκετοί επιστήμονες επιχείρησαν να χαρτογραφήσουν το... απέραντο σύμπαν, ή έστω ένα μέρος του.



Τις περισσότερες φορές οι προσπάθειες των επιστημόνων ήταν ανεπιτυχείς, κυρίως επειδή η επιστήμη δεν είχε εξελιχθεί σε μεγάλο επίπεδο. Οσο περνούσαν τα χρόνια όμως, τόσο μειώνονταν οι ανακρίβειες στα έργα των επίδοξων επιστημόνων. Οι εννιά διαστημικοί χάρτες, δημιουργημένοι ανάμεσα στους αιώνες, αποτελούν ένα δείγμα της εξέλιξης της αστρονομίας.

1. Οι δύο όψεις της σελήνης – 2000-1600 π.Χ

Ανασκάφηκε παράνομα το 1999 και θεωρείται το πρώτο φορητό αστρονομικό εργαλείο. Απεικονίζει τις δύο όψεις της σελήνης αλλά και αρκετά αστέρια ακόμα, ανάμεσα τους πιθανότατα και ο αστερισμός των Πλειάδων. Υπάρχει και η περίπτωση στο αριστερό μέρος αντί για την πανσέληνο να εμφανίζεται ο ήλιος.



2. Οι χάρτες που δεν χωρούσαν στα βιβλία – 1121 μ.Χ

Ανάμεσα στις σελίδες ενός επιστημονικού βιβλίου, γραμμένου κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα, βρίσκονται κάποιοι εξαιρετικοί χάρτες. Ο συγκεκριμένος εμφανίζει την γη να περιβάλλεται από τις τροχιές των υπολοίπων πλανητών. Ο χάρτης δείχνει τις κινήσεις του ηλίου, της σελήνης αλλά και της Αφροδίτης σε σχέση με τον χρόνο. Το βιβλίο που είναι γραμμένο ανάμεσα στο 1090 και το 1120, περιέχει κεφάλαιο γεωγραφίας, αστρονομίας αλλά και φυσικής ιστορίας.



3. Η πρώτη χαρτογράφηση της σελήνης – 1600 μ.Χ

Ο αρχαιότερος χάρτης της σελήνης ανήκει στον Αγγλο φυσικό Γουίλιαμ Γκίλμπερτ. Παρατηρώντας τις φωτεινότερες περιοχές του φεγγαριού, ο Γκίλμπερτ πίστεψε πως εκεί βρίσκονται οι θαλάσσιες περιοχές του. Ετσι, δημιούργησε ένα χάρτη όπου διαχώριζε τα χερσαία και τις θαλάσσια κομμάτια. Στην συνέχεια αποδείχτηκε πως οι προβλέψεις του Αγγλου επιστήμονα ήταν λανθασμένες, αφού η σελήνη δεν έχει ίχνος νερού.



4. Τα σημάδια πάνω στον ήλιο – 1613 μ.Χ

Η ύπαρξη των μυστήριων κηλίδων πάνω στον ήλιο είναι γνωστή από πολύ παλιά. Ωστόσο μέχρι και τις αρχές του 17ου αιώνα δεν υπήρχε τρόπος να εντοπιστούν. Με την κατασκευή του ηλιοσκοπίου, μπόρεσε να γίνει η πρώτη αποτύπωση των κηλίδων του ηλίου. Ο χάρτης ανήκει στο βιβλίο του Γαλιλαίου με όνομα «Ο Αστρικός Αγγελιαφόρος»



5. Η πρώτη αποτύπωση του ηλιακού συστήματος – 1660 μ.Χ

Σε σχέση με τους προηγούμενους διαστημικούς χάρτες, αυτός έχει σίγουρα βελτιωθεί κατά πολύ. Αποτελεί μια πιο αποτύπωση ολόκληρου του ηλιακού συστήματος, με την γη να αποτελεί το κέντρο του και τους υπόλοιπους πλανήτες να κινούνται γύρω της. Ανάμεσα τους βρίσκεται και ο ήλιος, ενώ έξω από την τροχιά των πλανητών βρίσκεται ο ζωδιακός κύκλος. Δημιουργός του χάρτη είναι ο Γερμανός χαρτογράφος Αντρέας Κελλάριους.



6. Η γη τυλιγμένη σε νέφος – 1660 μ.Χ

Μαζί με το πρώτο ηλιακό σύστημα, ο Κελλάριους δημιούργησε και άλλον έναν εντυπωσιακό χάρτη. Σε αυτόν εμφανίζεται η γη κυκλωμένη από σύννεφα. Εξω από αυτά, βρίσκεται η σελήνη η οποία ακολουθεί κυκλική τροχιά γύρω της. Ανάλογα με την θέση της επηρεάζεται και η όψη της, ενώ ο ήλιος παραμένει ακίνητος στο πάνω μέρος του χάρτη.



7. Το... ανανεωμένο ηλιακό σύστημα – 1846 μ.Χ

Ενα πληρέστερο ηλιακό σύστημα παρουσιάζεται στο έργο του Χολ Κόλμπι. Σε αυτό ανήκει και ο πλανήτης «Ουρανός» που είχε ανακαλυφθεί μόλις 65 χρόνια νωρίτερα. Οι σημαντικές αστρονομικές ανακαλύψεις στις αρχές του 19ου αιώνα οδήγησαν σε έναν διαστημικό χάρτη πολύ καλύτερο από τους προηγούμενους. Η φράση «Οι ουρανοί διηγούνται την δόξα του θεού» στο κάτω μέρος την εικόνας κάνει την διαφορά.



8. Η γη σε μορφή... ρουλέτας – 1893 μ.Χ

Αν η θεωρία του Ορλάντο Φέργκισον είχε γίνει αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα, τότε θα είχαμε ένα από τα μεγαλύτερα επιστημονικά πισωγυρίσματα. Ο Αμερικανός φυσικός δεν δεχόταν την έννοια του πλανήτη και έτσι δημιούργησε έναν δικό του χάρτη που παρουσίαζε την γη σε μορφή ρουλέτας.



9. Η προσομοίωση των ηλιακών κηλίδων – 2009 μ.Χ

Χρησιμοποιώντας εξελιγμένη τεχνολογία, ο φυσικός Μάτιας Ρέμπελ δημιούργησε μια εικόνα που εξηγεί την πολύπλοκη φύση των ηλιακών κηλίδων. Με την βοήθεια του υπολογιστή, έχει επιτευχθεί εξαιρετική ακρίβεια στην χαρτογράφηση.





Πηγή: iefimerida.gr