Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: Ξύπνησε από κώμα μετά από 12 χρόνια και αφηγείται όσα "έζησε"


Στα τέλη της δεκαετίας του '80, ο Martin Pistorius, 12 ετών τότε, έπεσε σε κώμα και παρέμεινε σε κατάσταση φυτού για 12 ολόκληρα χρόνια...



Οι γιατροί, σύμφωνα με το onmed, δεν ήταν βέβαιοι γιατί συνέβη αυτό, όμως υπέθεσαν ότι το κώμα ήταν αποτέλεσμα κρυπτοκοκκικής μηνιγγίτιδας. Η κατάσταση της υγείας του Martin ολοένα και χειροτέρευε και στο τέλος δεν μπορούσε καθόλου να μιλήσει, να κουνηθεί ή να έχει βλεμματική επαφή με την οικογένειά του.

Οι προβλέψεις των ειδικών ήταν δυσοίωνες, όμως η οικογένεια του Martin δεν τον εγκατέλειψε. Κάθε πρωί, ο πατέρας του ξυπνούσε στις 5, τον έντυνε και τον πήγαινε σε κέντρο υγείας της περιοχής. Στο τέλος της ημέρας, τον έκανε μπάνιο, τον τάιζε και τον έβαζε για ύπνο.

Επίσης, οι γονείς του Martin έβαζαν ξυπνητήρι κάθε δύο ώρες ώστε να τον μετακινούν στο κρεβάτι, για να μην εμφανίσει έλκη από τις κατακλίσεις.

Αυτή ήταν η ζωή της οικογένειας Pistorius για 12 χρόνια.

Σήμερα, ο Martin μπορεί και μιλά ξανά με τη βοήθεια υπολογιστή και κινείται με αναπηρικό καροτσάκι. Η αντίληψη και οι αισθήσεις του έχουν επανέλθει πλήρως.

Στο βιβλίο του Ghost Boy: My Escape From A Life Locked Inside My Own Body, ο Martin περιγράφει όλα όσα θυμάται από τα 12 χρόνια που παρέμεινε σε κώμα. Ο ίδιος δηλώνει πως άρχισε να «ξυπνά» περίπου δύο χρόνια αφού έπεσε σε κώμα.

Έχει συγκρατήσει αρκετές αναμνήσεις από τα χρόνια εκείνα, παρ' όλο που όλοι γύρω του πίστευαν ότι δεν τους ακούει και δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει.

Ο Martin παρέμενε φυλακισμένος στο ίδιο του το σώμα, χωρίς να μπορεί να κινηθεί ή να επικοινωνήσει.

Θυμάται ότι στο κέντρο υγείας έβαζαν τους ασθενείς να κάθονται όλη μέρα μπροστά από την τηλεόραση και να βλέπουν κινούμενα σχέδια. Ο ίδιος σιχαινόταν ένα από αυτά τα προγράμματα, όμως δεν μπορούσε να κάνει τίποτα γι' αυτό.

Επίσης, ο Martin άκουσε μια μέρα τη μητέρα του να λέει «Ελπίζω να πεθάνεις». Η Joan Pistorious νιώθει τρομερές ενοχές γι' αυτό, όμως ο Martin κατανοεί πως ήταν μια εξωτερίκευση της απελπισίας και της θλίψης της.



Πηγή: TROMAKTIKO